Een rouwproces is niet alleen een lange periode van verdriet maar verloopt in fases. Deze fases kunnen je helpen in de moeilijke periode na het verlies van een dierbare. Iedereen rouwt op zijn eigen manier, maar het is goed om te weten dat er een rouwproces is. Er zijn verschillende modellen die de fases van rouwen uitleggen.

Professor Manu Keirse is een rouwexpert en heeft meerdere boeken geschreven over dit onderwerp. Volgens hem kun je rouw niet echt verwerken, maar moet je het meer overleven. Verwerken zou betekenen dat je het verlies achter je kunt laten en dat het op een dag voorbij is. Maar volgens Manu Keirse is rouwen nooit helemaal voorbij. Je draagt het verlies altijd met je mee, zoals een schaduw. Hij noemt de fases in het rouwproces ‘taken’ omdat rouwen voor hem werk is. Je moet er actief mee aan de slag, maar soms kun je het ook even laten rusten.

De vier fases of taken in het rouwproces van professor Manu Keirse zijn:

1) Het verlies onder ogen zien. De eerste periode na het verlies is vooral het beseffen van wat er gebeurd is.

2) Het verlies en de pijn ervaren. In de tweede periode voel je vooral de diepe emoties.

3) Aanpassen aan het leven zonder je dierbare. In de derde periode wordt de pijn minder heftig en probeer je een leven op te bouwen zonder je geliefde.

4) Het bewaren van de herinneringen aan de overledene en weer van het leven genieten. In de vierde periode kijk je terug op de fijne herinneringen en kun je weer wat meer positief leven.

Boekentip: Helpen bij verlies en verdriet van Manu Keirse

Psychiater Elisabeth Kübler-Ross heeft vijf fases omschreven in het proces van verdriet of rouw:

1) Ontkenning, we proberen het overlijden te ontkennen uit zelfbescherming.

2) Boosheid of protest, vaak met huilen en schreeuwen. We vragen ons af waarom ons dit is overkomen en wie hier schuldig aan is. Deze fase is eigenlijk pijn, maar is te merken als boosheid.

3) Onderhandelen, in deze fase merken we dat boosheid niet helpt en proberen we over het verlies te onderhandelen.

4) Depressief, we vragen ons af waarom we verder zouden willen gaan zonder onze geliefde, wat is het nut. We voelen ons wanhopig en verdrietig, vaak door het onderdrukken van boosheid.

5) Acceptatie of aanvaarding, we accepteren het verlies en laten het verdriet los maar vergeten onze geliefde niet. We maken plannen voor een leven zonder hen.

Deze fases hoeven niet altijd op deze volgorde te verlopen. Soms kunnen we van fase 1 naar 3 gaan, of van fase 4 terug naar 2. Ook slaan mensen soms fases over.

Boekentip: Over rouw, de zin van de vijf stadia van rouwverwerking van Elisabeth Kübler-Ross